د ژوند تر ټولو ښه مشال او غوره پيغام

د هر امت او ډلي د لارښووني او رهنمايي له پاره يوې خاصي تګ لوري ته اړتيا سته او دا چي ستر څښتن پرګنې د ځمکي پر مخ خلق کړي دي؛ نو همداسي يې پر خپل سر نه دي پرېيښي، بلکه د هغوئ د رهنمايي له پاره يې د دوئ له ډلي څخه پيغمبران او رسولان پکښي مبعوث کړي دي او بيا يې د هغوئ په ژبه انسانان د خداى شناسۍ تر منزله و رسېدلو ته را بللي دي.
 Ù¾Ù‡ دې Ú©ÚšÙŠ Ø´Ú© نه سته، Ú†ÙŠ هيڅ يوه ډله نه سي کولاى، بې له کوم قايد او مراقب څخه د ÚšÙ‡ او سوکاله، پر الهي او بشري اصولو برابر حيات جوړ کاندي او د زړه له کهوله ټولي چاري سمبالي Ú©Ú“ÙŠØŒ دا په Ú…Ùˆ علته: يو دا Ú†ÙŠ اجتماعي موازنه له مينځه ځي، دوهم دا Ú†ÙŠ د ټولو انسانانو بېلي بېلي آرزوګاني او تلوسې وي، Ú†ÙŠ دا ټولي پوره کېدل او تر فردي فردي مطلوب هدفه رسېدل مهال او د انساني فطرت او قرحې سره تناقض لري، درېيم د انسانانو هغه استعدادونه Ú†ÙŠ بايد په کار واچول سي؛ ټوله خنثا او مبهم پاته کېږي او بشري تمدن به په داسي انګار Ú©ÚšÙŠ اېشي، Ú†ÙŠ نه به يې د سړېدو اسباب موجود وي او نه به يې په سکور بدلول شونى کار وي، څلورم دا Ú†ÙŠ په پايله Ú©ÚšÙŠ به بشري عالم ټوله د شياطينو د لاري مله پاته سوي واى او ابدي حيات به يې د قهري جهنم په ډبريز انګار Ú©ÚšÙŠ ورېت او متداوم واى!
 Ø¯Ø§ کار خپله د دې عالم پيدا کوونکي څښتن کړئ دئ او بشري قوه يې Ùˆ دې ته نه ده اړه کړې، Ú†ÙŠ د خپل فکر له محصول څخه د ځان له پاره قوانين وضع Ú©Ú“ÙŠ او بيا د عمل جامه ور واغوندي، بلکه د نورو وختونو په څېر يې دا پلا هم يو الهي کتاب نازل Ú©Ú“ØŒ په دې کتاب Ú©ÚšÙŠ د سترڅښتن له خوا هغه احکام درج Ú©Ú“Ù‡ سوي دي، Ú†ÙŠ د هر زمان د بشري قوې د عملي کولو له قوت سره بلکل ټکر نه لري او سل په سلو Ú©ÚšÙŠ يې د نېکمرغۍ، سوکالۍ، تمدن او ... زېرئ پخپله غېږه Ú©ÚšÙŠ زنګولئ او تل يې د وخت له مقتضياتو سره برابر د رهنمايي ږغ شرنګولئ دئ.
 Ø¯Ø§ کتاب قرآن دئ، دا کتاب د نورو الهي کتابونو په پرتله په دې ممتاز دئ، Ú†ÙŠ د هغو کتابونو يو مکمله کتاب دئ، د هغو د احکامو په څېر احکام لري، د هغو لاره تائيدوي، قصص يې کوي، روايات يې راوړي، د پخوانيو اديانو د پيروو بدۍ يوه په يوه په نخښه کوي او بيا يې ÚšÙ‡ او پر ځاى الهي بديل وړاندي کوي. دا هر Ú…Ù‡ ډېر روښانه وايي، نه بشر او نه جن په Ø´Ú©ÙˆÚ©Ùˆ Ú©ÚšÙŠ اچوي. هر دليل يې کره، فصيح او بليغ دئ. د دې کتاب متن ثابت، خو تعريف يې د هر زمان او هر مکان له سويې، ضرورياتو او تقاضاوو سره يو ځاى روان دئ، هر چا ته په سلسه لهجه قناعت ور کوي. سپين، سيپن ثابتوي او بيا يې سپين بولي او تور، تور ثابتوي او بيا يې تور بولي. خپلو پيروانو ته په ډاګه خپل دښمنان ور ښيي او دا دښمنان د خداى تعالى دښمنان Ú«Ú¼ÙŠ. د خداى تعالى دښمن هغه Ú…ÙˆÚ© معرفي کوي، Ú†ÙŠ د هغه له اصولو څخه په پخوا يا اوس زمانه Ú©ÚšÙŠ سرکښه پاته سوي وي. سترڅښتن پخپله دا کتاب په کلام، کريم، مجيد، حکيم، عظيم، مبين او داسي نورو عظيمو نومانو مسماء او صفاتو موصوف کړئ دئ. ډېر ستر رحمت يې بللئ دئ، يوه ستره معجزه يې ګڼلې ده. دا د حکمت کتاب دئ، له دې کتاب څخه علم، حکمت او پوهه زده کېږي، دا د خداى تعالى کلام دئ، په دې کتاب له سترڅښتن سره خبري کېږي، دا کتاب عظيم دئ، Ú†ÙŠ انسان د عظمت Ùˆ لوړو پوړيو ته رسوي، دا کتاب Ú©Ù‡ Ú…Ù‡ هم په تدريج سره نازل سوئ دئ، خو پر ټوله کلام ايمان درلودل او په يوه پلا يې عملي کول فرضي تقاضا ده.
 Ø¯Ø§ هغه کتاب دئ، Ú†ÙŠ جاهل عرب يې د نړۍ سرداران Ùˆ ګرځول او د دې نړۍ تر پايلامې يې د نړۍ په اسلامي او کفري توارخو Ú©ÚšÙŠ نومان ثبت او پاته دي. چا ته به دا سوال پيدا وي، Ú†ÙŠ هغوئ دا کتاب مستقيم له رسول اکرم} څخه لوستئ او په هغه وخت Ú©ÚšÙŠ د نړۍ تمدن هم نه وو اونه هم نور مأخذونه، Ú†ÙŠ هغوئ استفاده ور څخه کړې واى؛ نو ځکه يې هغه وخت عملي کول ضروري او اسانه کار وو او ځيني سيکولرستان لا داسي نظر لري، Ú†ÙŠ د نړۍ انسانان په مراتبو اوس له جهالت څخه را وځي او په قرآن Ú©ÚšÙŠ د قصاص عملي کول، وينه په وينه پرېولل Ú«Ú¼ÙŠ او دا له تمدني ټولني او بشري حقوقو څخه يو باغي چار بولي؟! خو داسي نه ده، يو دا Ú†ÙŠ د رسول اکرم} په دوره Ú©ÚšÙŠ هم د روم، يونان، کسرا او داسي نور تمدونونه موجود وه، ولي د صحابه وو غوڅ تصميم او لوړ همت د دې لامل وو، Ú†ÙŠ دا الهي اصول يې په اساني سره د خپل تمام حيات رهنمود او آيينه ګرځولې وه، Ú©Ù‡ Ú…Ù‡ هم د اوس په څېر يې د زده Ú©Ú“ÙŠ دوني زيات امکانات هم نه لرل. او بل دا Ú†ÙŠ يواځينى ستر څښتن Ú†ÙŠ زموږ خالق، مالک او رازق دئ، د دې حق لري، Ú†ÙŠ زموږ له پاره زموږ قوانين وضع Ú©Ú“ÙŠØŒ موږ بشر د بل بشر په لاس جوړ سوئ قانون، Ú†ÙŠ له قرآن سره په ټکر Ú©ÚšÙŠ نه منو او نه يې زغملاى سو! او د بشري حقوقو په نامه د بشر د دښمنانو او کفري بشر دوستانو ټوله هغه اصول Ú†ÙŠ له دې قرآن سره په ټکر Ú©ÚšÙŠ دي موږ مسلمانان يې د ايمان له اړخه په بشپړه منعا ردوو او پر ضد يې پاڅون د ځان له پاره يو انساني حق بولو او د قرآن هر Ø­Ú©Ù… په هر صورت Ú©ÚšÙŠ له مصلحت څخه خلاف نه Ú«Ú¼Ùˆ او هر فساد پوپنا کوي.
 Ø²Ù…ÙˆÚ– او د صحابه کرامو د قرآن د زده Ú©Ú“ÙŠ تر مينځ توپير په دې Ú©ÚšÙŠ دئ، Ú†ÙŠ صحابه کرامو به الهي احکام له قرآن کريم څخه مستقيم زده کول، خو له هغه وخته Ú†ÙŠ خرافاتي مسائل، اسرائيلي روايات، محلي فلکلور، د يونان فلسفي نظريات، د درواغو کيسې، ناولونه او داسي نور عوامل په اسلامي اورشو Ú©ÚšÙŠ شايع سوي او په کتوبو Ú©ÚšÙŠ درج سوي دي؛ نو په پايله Ú©ÚšÙŠ يې د نيمه علم لرونکي مسلمانان، يا يواځي او ځاني مطالعه لرونکي عوام الناس، له قرآن څخه ليري Ú©Ú“Ù‡ او پر خرافاتو يې مخ سو. دوهم دا Ú†ÙŠ صحابه کرامو به قرآن د دې له پاره زده کاوه، Ú†ÙŠ د الهي احکامو څخه ځان آګاه او خبر Ú©Ú“ÙŠØŒ نه د دې له پاره Ú†ÙŠ معلومات يې زيات سي او بيا يې د ځان له پاره دليل او حجت Ùˆ ګرځوي، خو اوسني ډېرني مسلمانان د قرآن زده Ú©Ú“Ù‡ او مطالعه د دې له پاره کوي، Ú†ÙŠ معلومات يې زيات سي او بيا يې د موقع پر ځاى د خپل نفسي استدلال د پختيا په منظور Ùˆ کاروي؛ Ù„Ú©Ù‡ اوس Ú†ÙŠ موږ داسي پيکه رجال په اسلامي امت Ú©ÚšÙŠ وينو، ولي له ÚšÙ‡ مرغه Ù„Ú–Ú©ÙŠ دي!
 Ø§Ùˆ بل توپير زموږ او د صحابه کرامو د قرآن د زده Ú©Ú“ÙŠ په سويه Ú©ÚšÙŠ دا دئ، Ú†ÙŠ هغوئ به کله د قرآن هر Ø­Ú©Ù… زده Ú©Ú“ØŒ عمل به يې په کاوه، په ژوند Ú©ÚšÙŠ به يې عملي صبغت ور کاوه، Ùˆ نورو ÙˆÚ«Ú“Ùˆ ته به يې رساوه او Ú©Ù‡ چا به Ú…Ù‡ ملاتي پر ويل او يا به يې ځورول هغه ټوله به يې پر ځان باندي منل. Ú©Ù‡ Ú…Ù‡ هم د مشرکانو او يهودو او نورو کفارو سره يې کاروبار، تجارت او اجتماعي اړېکي درلودې، ولي بيا هم پر هغو احکامو ډېر سخت ولاړ وه، Ú†ÙŠ قرآن به ورته ويلي وه او تر دې حده Ú†ÙŠ پر دې لاره د ټينګښت په وجه په اور Ú©ÚšÙŠ سوځل سوي، له کلي او کوره فراره Ú©Ú“Ù‡ سوي او له هر هغه رنج او ځوروني سره مخامخ سوي دي، Ú†ÙŠ د هغه مهال احد من الناس بې د زغملو توان نه درلودئ.
 Ù†Ùˆ راسئ، Ú†ÙŠ له هر Ú…Ù‡ تر مخه د دغه عظيم کلام پيروي د عقل په سترګو Ùˆ کړو، او د خرد په غوږونو يې واورو، تر Ú…Ùˆ په نړۍ Ú©ÚšÙŠ په هغه سويه مطرح سو؛ Ù„Ú©Ù‡ Ú†ÙŠ سترڅښتن پر ټولو پرګنو د فضيلت پر ګډۍ کښېنولي يو او هم د ابدي ژوندانه نېکمرغي خريداري Ú©Ú“Ùˆ همدا قرآن د لاري تر ټول ÚšÙ‡ مشال او غوره الهي پيغام دئ.